η) Η πίεση των ελαστικών.
Για κάθε είδος οχήματος και για κάθε τύπο ελαστικών ο κατασκευαστής των ελαστικών και ο σχεδιαστής του οχήματος καθορίζουν κυρίως δύο τιμές πιέσεως, για την πλήρωσή τους με αέρα:
— Μία για τη συνήθη χρήση.
— Μια άλλη για κυκλοφορία με πλήρες φορτίο.
Αυτές οι συστάσεις ισχύουν για κρύα ελαστικά, δηλαδή όταν τα ελαστικά έχουν κινηθεί με χαμηλή ταχύτητα και σε απόσταση μικρότερη από 5 km. Στην περίπτωση των ήδη θερμών ελαστικών, πρέπει να αυξήσετε αυτές τις πιέσεις κατά 0,3 bar περίπου. Τα πίσω ελαστικά έχουν υψηλότερη πίεση από τα μπροστινά (εκτός από εξαιρετικές περιπτώσεις για ορισμένα οχήματα).
Κάποια μείωση της πιέσεως σε ένα από τα ελαστικά (ή σε περισσότερα) χαλάει την ισορροπία του οχήματος. Παρόλα αυτά στην καθημερινή χρήση μπορεί να μην αντιληφθείτε αυτό το πρόβλημα. Για το λόγο αυτό πρέπει να ελέγχετε συχνά τα ελαστικά σας:
|
Σχ. 16.14 |
— Ο οπτικός έλεγχος των τεσσάρων τροχών, πριν να επιβιβασθείτε σας επιτρέπει να εντοπίσετε τις σοβαρές ανωμαλίες.
— Ο μηνιαίος έλεγχος της πιέσεως με ένα μανόμετρο επιτρέπει την επιβεβαίωση της σωστής τιμής της πιέσεως (σχ
. 16.14).Μην ξεχνάτε επίσης να ελέγχετε τον βοηθητικό τροχό (ρεζέρβα) και να τον φουσκώνετε στην ανώτατη δυνατή πίεση. Έτσι θα μπορείτε, αν χρειασθεί, να μειώσετε την πίεσή του εάν πρόκειται να αντικαταστήσετε έναν τροχό.
(α) |
(β) |
(γ) |
Σχ. 16.15 (α) Ελαστικό με πίεση μικρότερη της συνιστώμενης. (β) Ελαστικό με σωστή πίεση. (γ) Ελαστικό με πίεση υψηλότερη της συνιστώμενης. |
– Κίνδυνοι σε περιπτώσεις πιέσεως κατώτερης από εκείνη που συνιστάται (σχ. 16. 15α).
• Υπερβολική θέρμανση.
• Παραμόρφωση των πλευρικών τοιχωμάτων των ελαστικών.
• Αυξημένη κατανάλωση καυσίμων.
– Κίνδυνοι σε περιπτώσεις πιέσεως ανώτερης από εκείνη που συνιστάται (σχ. 16.15γ).
• Μείωση της προσφύσεως.
• Αυξημένη φθορά των αποσβεστήρων κραδασμών (αμορτισέρ) και μείωση της αποτελεσματικότητας του ελαστικού.
• Γρήγορη φθορά του πέλματος του ελαστικού.
θ) Η αλλαγή του τροχού.
Σε περίπτωση ρήξεως του ελαστικού (κλατάρισμα), ακινητοποιήστε γρήγορα το όχημά σας σε σταθερό έδαφος και, κυρίως, εκτός της κυκλοφορίας.
Σχ. 16.16 Σήμανση ακινητοποιήσεως αυτοκινήτου για αλλαγή ελαστικού. |
Καταστήστε το όχημά σας ορατό από τους άλλους με χρήση των φώτων έκτακτης ανάγκης (αλάρμ) και με το προειδοποιητικό τρίγωνο (σχ. 16.16). Δέστε το χειρόφρενο, βάλτε την 1η ταχύτητα. Αν χρησιμοποιήσετε κάποια σφήνα, τοποθετήστε την κάτω από τον τροχό, που βρίσκεται στην αντιδιαμετρική θέση από το σημείο ανυψώσεως.
Σχ. 16.17 Αφαιρέστε το κάλυμμα της ζάντας και ξεσφίξτε ελαφρά τα μπουλόνια. |
Σχ. 16.18 Επαρκής ανύψωση οχήματος με το γρύλο, για αντικατάσταση τροχού. |
Αφαιρέστε το κάλυμμα της ζάντας. Ξεσφίξτε ελαφρά τα περικόχλια (παξιμάδια) του τροχού προτού σηκώσετε το όχημα (σχ. 16.17). Εάν το έδαφος δεν είναι αρκετά σταθερό και υπάρχει ο κίνδυνος να λυγίσει ο γρύλος ή να καταστραφεί, τοποθετήστε κάποια σανίδα ή κάποια πλατιά πέτρα για να τον σταθεροποιήσετε καλά. Σηκώστε αρκετά ψηλά το όχημα για να μπορέσετε να βγάλετε τον υπό αντικατάσταση τροχό και να τοποθετήστε το βοηθητικό τροχό (σχ. 16.18).
Σχ. 16.19 Σφίξτε και πάλι σταυρωτά τα μπουλόνια. |
Είναι προτιμότερο, κατά την ανύψωση, να προβλέψετε κάποια επί πλέον εκατοστά γιατί ο εφεδρικός τροχός θα καταλάβει περισσότερο χώρο από τον τροχό που θα αντικατασταθεί. Ξεβιδώστε εντελώς τα περικόχλια και τραβήξτε τον τροχό. Τοποθετήστε τον εφεδρικό τροχό, ξαναβάλετε τα περικόχλια και σφίξτε τα, σταυρωτά, στρίβοντάς τα προοδευτικά με το ειδικό κλειδί (σταυρός) (σχ. 16.19). Κατεβάστε το όχημα. Σφίξτε καλά τα περικόχλια του τροχού και τοποθετήστε το κάλυμμα του σώτρου (ζάντας). Μην ξεχάσετε να επισκευάσετε γρήγορα τον φθαρμένο τροχό.
Να γνωρίζετε ότι σε ορισμένους τύπους οχημάτων υπάρχουν εφεδρικοί τροχοί που σας επιτρέπουν να κατευθυνθείτε μόνο μέχρι το κοντινότερο συνεργείο, με μέτρια ταχύτητα. Ενημερωθείτε σχετικά από το βιβλίο του κατασκευαστή του οχήματός σας.
Επισήμανση: συνιστάται η αντικατάσταση των ελαστικών κάθε 4-5 χρόνια ή κάθε 40-50.000 km.